Molenaar zet zinnen op waterradmolen

Ida Wieringa is molenaar van poldermolen Goliath in de Eemshaven en zit al bijna 32 jaar in het vak.

Wat heeft een molenaar van een poldermolen aan een diploma voor een watermolen? Helemaal niets zou je zeggen, maar Ida Wierenga sleepte in de watermolen van Wenum bij Apeldoorn haar waterdiploma in de wacht.

Toen ik de opleiding tot molenaar volgde, kreeg ik altijd het idee dat we lang niet genoeg over waterradmolens wisten. Echt een ondergeschoven kindje. Vroeger stond er in Ter Apel ook een waterradmolen, dat willen we hier ook weer’, vertelt ze.

Het is een stille wens van Wierenga om zelf nog eens een waterradmolen onder haar hoede te hebben. ‘Dat wil ik bij mijn eigen molen realiseren, er zijn vast wel mensen die zoiets voor mij maken kunnen. En dat hoeft ook helemaal niet veel geld te kosten’, denkt ze.

Een alternatief voor Wierenga is de waterradmolen in Ter Apel nieuw leven in te blazen. Een hele klus. ‘Maar ik heb wel eens voor hetere vuren gestaan. Dit zou zo’n leuk project kunnen zijn, daar kunnen heel veel mensen aan deelnemen.’

Voor de financiering van zo’n project ziet de molenaar ook geen beren op de weg: ‘Er ligt altijd wel ergens geld op de plank dat nooit aangeroerd wordt.’

Of de Goliath in de Eemshaven uiteindelijk van een waterrad wordt voorzien of de voormalige watermolen in Ter Apel in oorspronkelijke staat hersteld wordt is nog even afwachten. Maar als het aan de molenaar ligt heeft één van beide molens binnen twee jaar een waterrad. ‘Ik ben ervan overtuigd dat dit lukt!’

Foto: De Goliath