Molen Sint Willibrordus te Bakel kan weer malen.

De meer dan drie eeuwen oude De Willibrordusmolen in Bakel, gebouwd in 1586  heeft de afgelopen maanden een grondige onderhoudsbeurt gekregen. Molenaar Lambert van de Weijst kan de molen nu weer goed op de wind zetten.

De restauratie van deze molen was dringend noodzakelijk omdat de molen op omvallen stond en het wiekenkruis ernstig verzwakt was. De laatste tijd werd het steeds moeilijker om de molen te kruien, bij metingen bleek dat er een trekkracht van 500 kg nodig was. Reden om de molen op 4 april stil te zetten en opdracht te geven voor een grondige onderhoudsbeurt.

Bij inspectie door de molenmaker bleek dat de houten schuifvlakken van de molen waren ingevreten en grote weerstand boden bij het kruien. De uitdaging was om de wrijving tussen de diverse schuifvlakken van de molenkast te verminderen. De molenmaker bood de oplossing door gebruik te maken van een dunne plaat kunststof die over een stalen plaat glijdt en die beiden sterk genoeg zijn om het gewicht van de molen van ongeveer 40.000 kilogram moeiteloos te kunnen kruien. De uitdaging hierbij was ook om dit op een manier uit te voeren zodat geen afbreuk werd gedaan aan het schuifprincipe van deze monumentale molen. De Rijksdienst voor het Cultureel erfgoed stemde in met deze optie.

Om dit werk te kunnen uitvoeren moest de gehele molen worden opgekrikt en moesten diverse zware onderdelen uit elkaar worden genomen, om te worden overgebracht naar de werkplaats van de molenmaker. Na grondig onderhoud en voorbereidingen voor de schuifvlakken zijn deze onderdelen teruggekomen, waarbij door de molenmaker eveneens nog alle verbindingen van de molenkast werden nagekeken en waar nodig gerestaureerd. Nu, zeven maanden later, staat de molenaar van de Sint Willibrordus, Lambert van de Weijst, te trappelen om zijn molen met het grootste gemak weer op de wind te zetten en het koren te gaan malen.

Foto: Sint Willibrordus Molen